Osmanlıcadan ne anlamak lazım?

Önceki yazımın da konusu olan 19. Milli Eğitim Şûrasının en çok tartışılan bir başka başlığı da Osmanlıca konusu oldu.

Hemen şunu belirtmeliyim ki, Osmanlıca öğrenilmesi taraftarı olan başta hükumet ve Sayın Cumhurbaşkanının konuya yaklaşımlarını hatalı buluyorum. Ben de öğretilmesi gerektiği kanaatindeyim. ama yol ve yöntem iyi belirlenmeli. Taraftar olanları eleştirmemdeki en  önemli sebep şu; Osmanlıca denilince toplumda ne anlaşıldığı veya anlaşılacağı bu yetkililer tarafından incelenmemiş. Düşünün, Cüneyt Özdemir konuya ilişkin haberi sunarken kendince Osmanlıca konuşup anlaşılması zor ve ağır bir dil kullanarak yaklaştı konuya. Diğer taraftan meselenin mezar taşlarının okunmasına indirgenmiş olması da bir başka talihsizlikti.

Ben dil uzmanı filan değilim. Ancak Osmanlıcayı iyi kötü okuyan ve yazabilen biriyim. Bunu da neredeyse kendi gayretlerimle öğrendiğimi, fazladan bir eğitim almadığımı söylemeliyim. Bu çerçevede kendi tecrübemden hareketle şunu söylemeliyim ki; Osmanlıca denen şey aslında şu okuduğunuz metnin Arap harfleri ile yazılmasından ibarettir. Yani Osmanlıca dediğimizde öyle ağır saray dili ya da edebi bir dil kullanmak gerekmiyor. Mevcut Latin harfleri yerine Arap harflerinin kullanılmasının aslında dilimizi zenginleştireceğine de inancım var.

Ancak Şûranın ve hükumetin Osmanlıcadan kast ettikleri bu mu emin değilim işte. Zira mezar taşlarından bahsederseniz, bugün Osmanlıcayı biliyorum diyenlerin bile çok azı okuyabilir o yazıları, okusa bile anlaması zordur. Fakat şu da bir gerçek ki, eğer Osmanlıca yaygınlaşır ve bu konuda belli bir derinlik sağlanırsa mezar taşları değil eski yazma eserler dahi bir süre sonra okunabilir ve anlaşılabilir olacaktır.

Eğer Kur'an okumayı biliyor ya da en azından Arap alfabesine aşinalığınız varsa siz de internette yer alan bazı Osmanlıca eğitim sitelerinden de faydalanarak kısa sürede bu yazı dilini çözebilirsiniz.

Cüneyt Özdemir'in bahsettiğim videosu için bu linki tıklayabilirsiniz. Ayrıca Cnn Türk TV'nin konuya dair güzel bir haberi de yine şu linkte yer alıyor.

Eğitimde dayatmalara son!

Artık okula giden bir çocuğum olduğuna göre blogda paylaşabileceğim yeni bir konu daha oluştu. Hoş, bir kaç yıldır zaten ilgi alanımdaydı eğitim konusu, mesela, sert bir başlıkla "eğitim sistemi değişsin" demişim 2 yıl önce.

Geçen hafta kayıt münasebetiyle okula gittim. Okula girer girmez adeta bir dayatma ile karşılanıyorsunuz. İdare katında müdür ve yardımcılarının odalarının bulunduğu genişçe bir salonda bekliyoruz, her bir duvarda Atatürk resimleri... Evet, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve ilk Cumhurbaşkanı olarak resmi bulunsun ama her duvarda ayrı bir görselinin yer alması, hatta bazı duvarlarda birden fazla yer alması bir dayatmadır ve eğitimimizin hala bir ideoloji üzerine kurulu olduğunun göstergesidir.

Sınıflarda da benzer durum söz konusu. Hatta sınıfın kapısından içeri girmedim ben ama kapı açılınca hemen kapının yanına konmuş ufak bir yazı tahtasında büyük harflerle "ATAM İZİNDEYİZ" diye yazılmış. Okuma yazma öğrenen körpe zihinlere ilk işlenmek istenen şekil bu olsa gerek ki, ilk gün, sınıfa girildiğinde ilk dikkati çekecek noktaya bu yazı yerleştirilmiş.

Hem devlet eliyle din dayatması olmaz deyip hem de bir şeyler dayatılmaya çalışılması doğru değil. Bu durum bir tepki doğurur ve doğuruyor. Ne sevmeyi biliyoruz ne düşmanlığı...

Çağdaş eğitimde dayatma ideolojilere yer olmamalı.